در آرزوی عاقبت بخیری

نمی دانم از کجابگویم ؛اززقتی به این دنیا امده ایم وکم کم بزرگ شدیم فقط به ما گفتندیک روز امامی می اید واین همه ظلم ازبین می رود غافل از اینکه خود مان تک تک ظالمی هستیم که مانع شده ایم برای امدن منجی ,فقط ورد زبانمان العجل است وبدون اینکه پیش نیاز حضورش را آماده کنیم.
می ترسم از روزی که امام مان بیاید وما همانند مردم کوفه زیر حرف هایمان بزنیم وبشویم لشکر یزید…
از حلوا حلوا گفتن دهانمان شیرین نمی شود
بیاید از هر کار کوچکی که گره از کار غیبت باز می کند دریغ نورزیم ما غایبیم باید برای خود حاضری بزنیم قبل ازاینکه مردود شویم.

سلام

برام دعا کنید در بین این همهمه های بلند ومبهم که عاقبت بخیر بشم.

من کسی هستم که زندگی خیلی ها به من وابسته است ،یک دختر،یک خواهر،یک همسر ویک مادر،ودر این بین چقدر سخت است که بیشتر اوقات خودم را تنها می بینم.اما تنها نه ؛من خدایی دارم که همیشه با من است .هرچند که من اورا گاهی فراموش می کنم ولی او مهربانتر از همه منتظر بازگشت من است.